Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Idemne, quod iucunde? Duo Reges: constructio interrete. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Age, inquies, ista parva sunt.

Istud quidem, inquam, optime dicis, sed quaero nonne tibi
faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non rectum
honestumque sit, reliquarum rerum discrimen omne tollenti.

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis
fomentis dolor mitigari solet.

Qui si ea, quae dicit, ita sentiret, ut verba significant, quid inter eum et vel Pyrrhonem vel Aristonem interesset?

Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.

Bork: Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Bork: Non potes, nisi retexueris illa.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Dicimus aliquem hilare vivere; Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Igitur ne dolorem quidem. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;

Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.