Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Nam quid possumus facere melius? Duo Reges: constructio interrete. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid
est cur pulchritudinem non sequamur?

Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus,
sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.
Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.
Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Sed haec omittamus;: Ecce aliud simile dissimile.
Bork: Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Bork: Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
Si longus, levis.: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Illud non continuo, ut aeque incontentae. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Si enim ad populum me vocas, eum. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Urgent tamen et nihil remittunt. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Quod quidem nobis non saepe contingit. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Ego vero isti, inquam, permitto. Sed ad rem redeamus; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior; Nunc vides, quid faciat. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?